Cumhuriyet Tarihi > KÜRT MİLLİYETÇİLİĞİ KÜRTLER VE ŞEYH SAİT İSYANI - NURER UĞURLU
Türk ordusu 1925’den 1938’e kadar
Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da on beşi aşkın silâhlı çatışmaya
girişmiştir. 1980’den sonra Kürtlerin siyasal eylemleri ve silâhlı
çatışmaları artmıştır. Bu artışın iç boyutu kadar dış boyutu da vardır.
Türk ordusu, Kürt milliyetçi ve silâhlı gerilla gruplarını bastırmak ve
ortadan kaldırmak için yoğun askerî hareketlere girişmiştir. Bu yolda 30
binden çok şehit verilmiştir. Kürtlere karşı ilk olarak 1925 yılında
belli siyaset şekillerinin uygulandığı ve milliyetçi, ideolojik
düşüncelerin ve tutumların, Şeyh Sait İsyanı’ndan seksen yıldan fazla
bir zaman sonra bile, Türkiye’nin siyasal kararlarında önemli bir rol
oynamakta devam ettiği söylenebilir. Bu durum, XXI. yüzyılda da Türk
siyasal yaşamını etkilemeyi sürdürecektir. Özellikle Avrupa Birliği ve
Türkiye ilişkilerinde bu olgu açıkça görülebilecektir.
Onun
için bugün PKK’nin köklerini Şeyh Sait İsyanı’nda aramak yanlış bir
tarihsel değerlendirme olmamalıdır. Dün Şeyh Sait’te odaklanan Kürt
milliyetçiliği bugün Abdullah Öcalan ve arkadaşları tarafından silâhlı
gerilla hareketi olarak sürdürülmektedir. Türkiye’nin siyasal ve
toplumsal gelişiminde Kürt milliyetçiliğini gözden uzak tutmak, çok
yanlış bir değerlendirme olur.